Meer bagage dan Schiphol

18 jan 2018 | Blog

Vandaag las ik dat mensen die met het vliegtuig op reis gaan zich vaker dikker aankleden; lees, alles wat je niet in je handbagage kan proppen, trek je gewoon aan. Er was een man die had acht broeken en tien t-shirts aan gedaan om die extra kofferkosten te omzeilen. Tegenwoordig betaal je gauw zo’n vijftig euro voor één koffer en dat geld had hij nu juist uitgespaard met een goedkoop ticket of toch niet? Als je acht broeken nodig denkt te hebben ga je niet een lang weekend op reis. Dan ben je toch echt wel plan langer te blijven in de plaats waar je heen gaat vliegen. Toch begrijp ik het wel. We worden misleid waar we bijstaan. De tickets worden goedkoper echter lijkt dat maar zo. Er zitten namelijk honderden, nou ja, ik overdrijf wellicht, zeg tientallen addertjes onder het gras. Als je die allemaal bij elkaar optelt kom je heel rap aan een behoorlijke ticketprijs. Het zit nu zo vernuftig in elkaar dat het niet meer opvalt. Degene die er wel oog voor hebben hullen zich tijdens een vliegreisje in hun complete zomergarderobe. Ik ga met mijn gezin deze zomer naar Griekenland (het vakantieland van mijn dromen, NOT maar de rest van het gezin wil ook wat) en dat doen wij met de reisorganisatie Eliza was here. Prachtige bestemmingen met dito prijzen maar hé, we zitten dan op een afgelegen plek. Om er te komen moeten we vliegen; we gaan twee weken en je raadt het al die koffers zitten niet bij de prijs inbegrepen. Ik ga de vakantie-setjes van de kinderen vacuüm trekken dan moet...

De afwijzing in zijn ogen kijken

5 jan 2018 | Blog

2018 is van start gegaan en heeft mij in de prille vijf dagen van haar bestaan, twee afwijzingen opgeleverd. Een van een agentschap die mogelijkerwijs mijn tweede boek zou kunnen pluggen bij een uitgever en de tweede nee, van een damesblad online. Het agentschap handelt alleen in non-fictie en het vrouwenmagazine vond mijn manier van schrijven en de toon niet passen bij hun website.’Eerlijk is braaf: er zijn tranen gevloeid. Ik heb ze opgeveegd en bij  het eelt op mijn ziel gelegd. ‘Wie moet spartelen voor zijn voortbestaan, moet immers inventief zijn en ‘out of the box’ denken. En daarom is afwijzing zo belangrijk, evenzeer het cruciaal is om ongeacht de afwijzingen door te gaan met waar je in gelooft. De aanhouder wint altijd. Voor de ene persoon duurt het echter wat langer voordat hij zijn succes vindt. Zolang je maar nooit opgeeft.’ zei J.K. Rowling in een interview. Daarom voor jullie het proefstukje(lees het stukje onder het plaatje) dat ik heb gestuurd naar het online magazine SAAR, voor vrouwen van 50+ die nog lang niet dood zijn. Veel leesplezier en ook in 2018 hou ik jullie weer op de hoogte van mijn knotsgekke avonturen. Heel veel liefs en een magische nieuw jaar, Chantal   In 2018 word ik vijftig jaar, hallelujah. Ik kijk er bijna reikhalzend naar uit want ‘hoe ouder hoe gekker’, luidt het spreekwoord en daar ben ik het hartgrondig mee eens. Wat is er nu fijner dat steeds meer durven zeggen wat je werkelijk denkt. Gewoon recht voor zijn raap zonder die lucht van die stinkende heelmeester. Nu ben ik al zeer direct maar ik...

Lijstjes

31 dec 2017 | Blog

Ik opende net mijn laptop en werd door Google uitgenodigd om te kijken naar het zoekgedrag van ons Nederlanders in 2017. Ah, daar was het lijstje van 2017. Treurig genoeg wordt de lijst met meeste gezochte zoekopdrachten aangevoerd door Anne Faber. Maar als tegenhanger stond op nummer vier van het lijstje, ‘Hoe werkt…, Tinder. De stroom aan lijsten, overzichten en andere opsommingen zal vandaag, 31 december haar hoogte punt bereiken. Ook ik heb vanochtend mijn wensenlijst van 2017 geopend. Dochterlief had die van haar ook weer gelezen en direct verscheurd. Op mijn vraag of we vandaag weer een nieuwe top tien maken voor 2018 reageerde ze als volgt, ‘Waarom moet ik een stom lijstje invullen als het toch niet uitkomt. Ik doe niet meer mee aan die onzin.’ Wat is het nut van lijstjes eigenlijk? Lijstjes leiden tot rangschikking. Het houdt de boel op orde en dat wat je opschrijft, blijft of beklijft. Het schijnt dat de opslagcapaciteit van ons korte termijn- geheugen zeer beperkt is (dat delen we dan met computers;-) Je kunt je hoofd beter gebruiken om te denken en niet om te onthouden, las ik. Lijstjes dus, opdat wij niet vergeten. Voor de to-do freaks en andere gestructureerden of juist niet; vandaag kun je je hart ophalen. Alles wat de revue heeft gepasseerd wordt verwerkt in een lijst: De beste sporters van het jaar Alle overleden artiesten van het jaar De stomste woorden van het jaar De leukste woorden van het jaar Wat willen we niet meer zien in het nieuwe jaar De ultieme bucketlist van 2017 De bucketlist voor stellen in 2018 Tien goede voornemens voor...

Blauwtje lopen

27 dec 2017 | Blog

Een blauwtje lopen in vriendschap is zeer onderschat. Ik heb maar zelden een lied gehoord waarin dit onderwerp vurig wordt bezongen. Teksten als; ‘Waarom liet je mij een blauwtje lopen terwijl ik toch echt de geschikte vriendin voor je was’ moet je met een zaklamp zoeken. Nu is zo’n lange titel ook niet echt een pré maar beschrijft wel waar het omdraait, toch? We hebben allemaal weleens de afwijzing gekregen op een vriendschap die niet eens was gestart. Hoe ga je daarmee om en hoe vermijden we terugkerende blauwtjes? Een blauwtje lopen betekent dat iets wat je bij een ander voor elkaar wilt krijgen niet lukt: je krijgt de kous op de kop. Het kan hierbij bijvoorbeeld gaan om een verzoek dat je hebt gedaan en dat wordt afgewezen, of om een droombaan die aan je neus voorbijgaat. Vaak heeft het een specifiekere betekenis, namelijk dat de jongen of het meisje op wie je verliefd bent, je duidelijk laat merken dat hij/zij een relatie niet ziet zitten. Zo verklaart het internet een lopen van een blauwtje. Schrap dan het jongen/meisje en verander relatie in vriendschap en voilà daar staat mijn case. Ik heb vele blauwtjes gelopen in ontluikende en daarmee ook weer de kop ingedrukte vriendschappen. Een vriendschap heeft veel overeenkomsten met een liefdesrelatie. Er zijn (in mijn geval dan) twee dingen die je niet doet in een vriendschap en wel in een verkering namelijk: zoenen en seks hebben. Voor de rest zijn er alleen maar overeenkomsten. Een eerste ontmoeting en de klik die je meent te hebben, heeft verdacht veel weg van de vlinders in je buik bij...

Alle dertien goed

17 dec 2017 | Blog

Voor mijn spinningles werk ik muziektechnisch vaak met thema’s, dat houdt het lekker overzichtelijk en je komt op de meest bijzondere muziek uit. Zo heb ik eens een  thema ‘paarden’ gehad. Tik dan in op spotify, paard of pony en voilá daar is je lijst. Ik heb maximaal een uur de tijd om die nummer er doorheen te jassen en dan kom je voor het sportieve gedeelte gauw uit op een nummer of dertien. Het thema voor het eind van het jaar is alle dertien dood. Naarmate ik ouder word gaan de artiesten, die jong waren in mijn tijd, ook hun pensioengerechtigde leeftijd tegemoet en dan sneuvelt er weleens eentje of twee. In 2016 was het een enorm dieptepunt en kwamen we makkelijk aan dertien dood. Vlak 2017 niet uit, ze vallen om bij bosjes. Even nog een reminder, in 2016 verloren we o.a. deze muziekhelden; David Bowie, Glenn Frey, Maurice White , Prince, Toots Thielemans, Leonard Cohen en Rick Parfitt. In 2017 wordt dit imposante aantal aangevuld met ook niet de minste, namelijk; Al Jarreau, Fats Domino, Chuck Berry, Gert Timmerman, Sandra Reemer, David Cassidy, Tom Petty, Walter Becker, Chester Bennington, Peter Sarsted en ga zo maar door want het jaar is nog niet voorbij. Ik weet van gekkigheid niet wat ik moet kiezen voor de lijst van 2017. Als ik bezig ben om in spotify alle muziek te verzamelen valt mij op dat ik niet alle originele uitvoeringen kan vinden. Wellicht een kwestie van té oud (de muziek, niet ik) of gewoon niet genoeg animo. Online vind ik wel veel terug en dan met name op de elpees van ‘Alle...

De Sint zat te denken, wat zou hij Chantal toch schenken?

2 dec 2017 | Blog

Voor het derde jaar op rij hebben we lootjes getrokken met zijn vieren. Als je met zijn vieren de lootjes moet verdelen is de kans groot dat je jezelf trekt. Hup, dan moet alles weer terug die hoge hoed in en hussel ik het weer door elkaar en trekken we opnieuw. Deze keer trok ik mijzelf. Even aarzelde ik: wat als ik niets zeg en mijn lootje gewoon zelf hou?  Zal ik het doen? Niemand hoeft het te weten toch? Als ik mezelf heb en hou, koop ik een zeer tof cadeau. Joh, ik ga gewoon iets over het budget heen, gewoon omdat ik het waard ben. Ik laat het mooi inpakken met deftig pakpapier en kleurrijke strikken. Als ik naast mijn kek presentje ook nog een reep koop van Tony Chocolonely zal niemand zeuren dat het niet mag i.v.m. mijn dieet. Sterker nog; het zal worden toegejuicht omdat de attentiewaarde enorm hoog is met zo’n tablet heerlijke melkchocolade.  Mijn gedicht over mij is zo mooi, leuk en lief dat ik zou wensen dat ik ieder jaar mijzelf trek. Hier dan een fragment uit dat gedicht van en voor mij: Lieve Chant, Wat was het een prachtig jaar voor jou, bijna alles lukte; niets was te flauw. In maart begonnen met lijnen en niet zonder resultaat. Er zijn nu al acht kilo’s verwijderd, dat is een ware heldendaad. Dan ook nog eens bloggen voor de website van Linda de Mol. Hoe doe je dat toch, Chant? Jou is ook niets te dol. Ik bewonder je al geruime tijd, soms zie ik een beetje groen van de nijd. Gelukkig duurt...

Pech

27 nov 2017 | Blog

Mijn zoon zei gisteren, ‘Jij hebt ook altijd pech’. Dit was naar aanleiding van het bericht dat ik had gekregen van Lindanieuws dat mijn blog daar gaat stoppen. Vanaf 1 januari a.s. is die deadline weg. Ik vroeg aan zoonlief wat hij dan bedoelde met pech? ‘Nou’, zei hij, ‘je hebt kanker gehad, je moet fulltime werken en dan stopt je blog bij Linda ook nog.’ Hmm, zo had ik het nog niet bekeken. Schijnbaar is zijn definitie van pech iets anders dan die van mij. Ik heb natuurlijk weleens pech gehad in mijn leven; kleine pech en een paar grote pech’s maar daar valt werken en mijn blog bij Linda niet onder. Als ik hem er later over aanspreek zegt hij,’ Jij werkt echt heel hard en dan ben je ook nog ziek geweest dat noem ik pech. Ik ga studeren en dan een baan zoeken waar ik veel geld ga verdienen. Ik stop lekker op tijd zodat ik kan genieten. Ik ga echt geen pech hebben in mijn leven.’ Het is de kijk van een dertienjarige en zijn blik op de wereld ziet er nu eenmaal anders uit dan die van mij op die leeftijd. Toen ik dertien was hadden we geen mobieltjes, stond de muur nog in Berlijn en zag de toekomst er anders uit. We hadden minder keuzes en als je niet mee kon komen op school dan was je af. Gelukkig had ik een vader en moeder en drie broers en zou ik het gaan maken in Hollywood. Tegenwoordig zie ik alleen nog maar mijn moeder en heb ik nog twee broers en die...

Het zal je kind maar wezen

15 nov 2017 | Blog

Het zal je kind maar wezen; een kind dat een ander doodt.  Afgelopen week kwam de rechtspraak van de jongen die het meisje Romy eerst seksueel misbruikt heeft en daarna heeft vermoord. Mensen waren laaiend na het lezen van de straf. Deze knul van veertien jaar krijgt één jaar in jeugddetentie en dan nog eens jeugd-tbs. Ik snap de frustratie wel maar tegelijkertijd is het ook een jongen van veertien jaar jong. Het fijne zullen we nooit weten, denk ik, maar heftig is het wel. Hoe leef je hier mee? Als ouders van de dader maar ook de ouders van het slachtoffer. Slaap je dan nog lekker of komt dat nooit meer goed? Mijn vriendin heeft haar dochter verloren door een stom ongeluk. De dochter reed keurig op de juiste kant van de weg. Zomaar een straat waarbij het fietspad niet gescheiden is van de auto’s. Zij reed een scooter en een jongen van twaalf jaar kwam haar, op dezelfde weghelft, tegemoet op zijn fiets. Hij reed dus aan de verkeerde kant van de weg. Doordat de ruimte beperkt was op het fietspad moest zij uitwijken en op datzelfde moment kwam er een vrachtauto voorbij en schepte haar. Zij heeft het niet meer na kunnen vertellen, de jongen wel. Hij had daar nooit mogen fietsen omdat er simpelweg geen plaats was voor twee. Heeft hij haar vermoord? Nee, maar door hem is zij er niet meer. Slaapt mijn vriendin goed? Nee. Verdient hij een straf? Hij heeft levenslang gekregen doordat zij er niet meer is. Komt het dan ooit nog goed? Mijn vriendin heeft een jaar na dato gesproken met...

De kunst van het uitstellen

4 nov 2017 | Blog

Als het moet kan ik heel goed zaken uitstellen. Dat klinkt natuurlijk raar want je moet niets uitstellen, je stelt zelf iets uit omdat je er vaak geen zin in hebt. Je wilt wel maar er zijn andere dingen die veel leuker zijn of je bent bang dat het je niet lukt. Zo zijn er ongetwijfeld nog honderd redenen om iets uit te stellen maar er komt een moment dan moet je, of je het nu leuk vindt of niet. Mijn eerste boek is organisch tot stand gekomen. Ik was ziek, blogde en voilà een boek was het resultaat. Sinds vorig jaar mei werk ik al aan mijn tweede boek. Lees, ik stelde het uit en maar uit. Ik had het altijd te druk om te schrijven want fulltime baan, lesgeven in de sportschool, man en twee kinderen. De werkelijke reden was dat ik niet durfde. Ik was bang dat ik het helemaal niet zou kunnen. Bang om door de mand te vallen. Bang dat iedereen zou zien dat ik niet kan schrijven. Het verhaal zat in mijn hoofd maar hoe kreeg ik dat in vredesnaam daaruit en ook nog op papier. Een paar avonden heb ik het geprobeerd om ervoor te gaan zitten. Echt vlotten deed het niet. Ik was dan ook druk bezig met uitstellen. In plaats van te typen ging ik kijken wat er gebeurde op facebook, zag ik allerlei leuke fimpjes op youtube en volgde ik de ene na de andere serie. Ondertussen had ik wel alle hoofdstukken een naam gegeven en genummerd. Ik was er ook uit dat ik vanuit vijf personages wilde schrijven...

Ode aan miss O

15 okt 2017 | Blog, Nieuws

“Dit hadden we niet afgesproken hè”, zeg je tegen mij als ik je kamer binnenkom. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Als ik naast je bed sta friemel ik wat onhandig aan je linkerarm omdat ik niet goed weet of ik je nu kan knuffelen of niet. “Nee, niet deze arm daar zit het ook. Pak mijn andere arm, sorry hoor”, zeg je zacht. Dit is mijn tweede live ontmoeting met je en waarschijnlijk ook de laatste. De kanker heeft jou verder in zijn greep en laat je niet meer los. Wat rest is reservetijd die jij volop benut. In de hospice waar je ligt is het een komen en gaan van mensen die je in je 49 jaar geraakt hebt met je spirit. Ik riep altijd stoer dat als je ernstig ziek bent alle decorum verdwijnt. Dat decorum is je vernislaag, het laagje dat alles net even iets mooier maakt. Ik was ervan overtuigd dat bij het verdwijnen van die laklaag je in de puurste vorm van zijn bent. Na gisteren weet ik wel beter. Onder die glans zit verf; opgebouwd van jaren door zon, regen, weer en wind. Nu die vernis is verdwenen zijn de scheurtjes duidelijk zichtbaar. Daar kan geen kwast meer tegenop. De pijn overvalt je en kun je niet meer verbergen achter die lagen verf. Het liefst zou je willen verdwijnen in die scheuren die het vernis heeft achtergelaten. Je ligt daar figuurlijk en bijna letterlijk bloot maar kunt nog niet overgeven. Dus grijp je waar kan de regie en stuur je mij de kamer uit omdat je niet wil dat ik...